Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης
Τριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι
αντιπροέδρων,
Εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που
προσέφερες.
ΕΠΙΤΥΜΒΙΟΝ
Πέθανες – κι έγινες κι εσύ: ο καλός.
Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης
Τριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι
αντιπροέδρων,
Εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που
προσέφερες.
Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το ’ξερα τι κάθαρμα
ήσουν,
Τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα
Κοιμού εν ειρήνη δε θα ’ρθω την ησυχία σου να
ταράξω.
(Εγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την
εξαγοράσω
Πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το
σαρκίο.)
Κοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,
Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Δε θα ’σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.
Μ. Αναγνωστάκης, (Ο στόχος, 1970)
—————————————————
Το ποίημα μας το υπενθύμισε ο Νοσφεράτος
«Ομολογώ ότι δεν ήξερα πως γίνονταν βασανιστήρια, πως υπήρχε ΕΑΤ-ΕΣΑ. Όλα αυτά ήρθαν στο φως μετά. Δεν πειράζει, μπορεί να τα ήξερε ο τότε αρχιεπίσκοπος, αν τα ήξερε και σιώπησε έκανε άσχημα. Στον κύκλο μου δεν είχα ακούσει τέτοια πράγματα, δεν άκουγα ξένους σταθμούς, εκ των υστέρων τα έμαθα. Θα πει κανείς ότι ήμουν βαθιά νυχτωμένος. Μπορεί γιατί εγώ τότε σπούδαζα».
————
Κοιμού εν ειρήνη δε θα ’ρθω την ησυχία σου να
ταράξω.
mumul