το έφερε ο ταχυδρόμος ως εόρτια ευχή:
Ας μας χτίσουν, κι από μέσα κι από έξω
Ο κόσμος τους γκρεμίζεται
μαζί κι οι φυλακές τους
Κι εμείς μ’όλη την στεναχώρια …σταυροπόδι…
έτσι να κάνουμε ένα τσακ
θ’ αρχίσει ο χορός…
-Έρημα βουνά
Γοργοπόταμος 25 Νοεμβρίου 1942….σαν σήμερα
Ερημα βουνά
Αστρα σκοτεινά
Που ήσυχα η καρδιά σας κλαίει
Σας ακούω κρυφά
Σας μετράω ξανά
Κι η φωτιά μου σιγοκαίει…
-Προχωρήστε κι ας γαυγίζουν τα σκυλιά
Γ. Καρατζαφέρης: Προχωρήστε κι ας γαυγίζουν τα σκυλιά
«Όταν το καραβάνι προχωράει και γαυγίζουν τα σκυλιά δεν θα σταματήσει, προχωράει… πόσο μάλλον αν αυτά είναι πεκινουά και κανίς», είπε με νόημα απευθυνόμενος στον Πρωθυπουργό.
(ναυτεμπορική)
Μάλιστα ……ώστε «κι ας γαυγίζουν τα σκυλιά»…
Αυτά τα «σκυλιά» να τα προσέχεις μάιν φυρεράκο…καμιά φορά δαγκώνουν, και δαγκώνουν άσχημα…..
να τα προσέχεις…..σε βλέπω να γυαλίζεις τις μπότες της Άνγκελας γιατί…
-Όταν …
Όταν ακούω να μιλάν για τον καιρό
Όταν ακούω να μιλάνε για τον πόλεμο
Όταν ακούω σήμερα το Αιγαίο να γίνεται ποίηση
Να πλημμυρίζει τα σαλόνια
Όταν ακούω να υποψιάζονται τις ιδέες μου
Να τις ταχτοποιούν σε μια θυρίδα
Όταν ακούω σένα να μιλάς εγώ πάντα σωπαίνω.
-Σκουπίδια…
Οι μέρες που ακολούθησαν την 28 Οκτωβρίου έγιναν αιτία να αποκαλυφθεί σε όλο του το μεγαλείο το πολιτικό σύστημα της χώρας.
Συνέχεια
-Θάλασσα κι αλητεία
Μια γωνιά θέλησα να «ντύσω» απ’ αυτές που κάτι σημαίνουν… απ’ αυτές που σε δύσκολες στιγμές επιζητάς να γυρίσεις το βλέμμα και να φύγει ο νους…
Δυο τρεις γκραβούρες είχα πεταμένες στο τραπέζι
-Αλέξη να βάλω αυτήν ..τι λες ?
-Όχι, αυτήν να βάλεις, είναι… πιο θάλασσα, πιο αλητεία..
Ε… την πιο αλητεία λοιπόν : Vue de Sinope.
-Παράθυρα
Παράθυρα… ή Επτά νυχτερινά Επτάστιχα
του Οδυσσέα Ελύτη
Όνειρα κι όνειρα ήρθανε
Στα γενέθλια των γιασεμιών
Νύχτες και νύχτες στις λευκές
Αϋπνίες των κύκνων
Η δροσιά γεννιέται μες στα φύλλα
Όπως μες στον απέραντο ουρανό
Το ξάστερο συναίσθημα.
II
Ευνοϊκές αστροφεγγιές έφεραν τη σιωπή
Και πίσω απ’ τη σιωπή μια μελωδία παρείσαχτη
Ερωμένη
Αλλοτινών ήχων γόησσα
Μένει τώρα ο ίσκιος που ατονεί
Και η ραϊσμένη εμπιστοσύνη του
Και η αθεράπευτη σκοτοδίνη του – εκεί.
III
Όλα τα κυπαρίσσια δείχνουνε μεσάνυχτα
Όλα τα δάχτυλα
Σιωπή
Έξω από τ’ ανοιχτό παράθυρο του ονείρου
Σιγά σιγά ξετυλίγεται
Η εξομολόγηση
Και σαν θωριά λοξοδρομάει προς τ’ άστρα!
Συνέχεια
Fortino Samano
… απ’ όταν την πρωτοαντίκρυσα, πριν αρκετό καιρό, στο οπισθόφυλλο του βιβλίου “Η Σκιά της Σκιάς” (εκδ. Άγρας, 1996), ενός πολιτικο-αστυνομικού μυθιστορήματος του Πάκο Ιγκνάσιο Ταΐμπο ΙΙ, που η υπόθεσή του εκτυλίσσεται στο μετεπαναστατικό Μεξικό του ’22.
Ο εικονιζόμενος τύπος είναι ο Φορτίνο Σαμάνο, υπολοχαγός του Ζαπάτα, αγνώστων λοιπών στοιχείων πέραν του γεγονότος ότι αυτή η στιγμή είναι η τελευταία του! Σε λίγα δευτερόλεπτα εκτελέστηκε από τον Ομοσπονδιακό στρατό! Η φωτογραφία, που τραβήχτηκε από το φακό του Agustin Victor-Casasola το 1917, τον απεικονίζει να καπνίζει το τελευταίο πούρο του μπροστά ακριβώς από τον τοίχο της εκτέλεσης, ελάχιστα πριν ακουστεί το μοιραίο “Πυρ!“.
Από την πρώτη στιγμή που είδα τη φωτογραφία “κόλλησα”. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο τύπος με τη μάγκικη στάση αναμετριόταν εκείνη τη στιγμή με τον επικείμενο θάνατό του! Αυτό το ύφος του “έζησα όπως γούσταρα” και “παίξαμε και χάσαμε” μου έχει καρφωθεί στο μυαλό έκτοτε.
του εξαποδω Συνέχεια
Στις μουσικές, στις μυρωδιές..
στην γιαγιά Σοφία
Στις μουσικές στις μυρωδιές εκείνης της πατρίδας που δεν την γνώρισα ποτέ εκεί που με καλεί μέσα στον ύπνο μου να πάω να συναντήσω νιώθοντας μόνο μηνύματα μια μάνας πεθαμένης, να της τιμήσω τ’όνειρο κι εκείνα π’άφησε ξέχωρα από τ’άλλα να της τα φέρω γιατί τα περιμένει, αφού δεν μπόρεσε όσο ζούσε ποτέ να τ’ αποκτήσειΕλένη Ζαχαριάδου
Πού πάς αδελφέ ; – Κardeş Nereye;
-ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ…
-Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ….
«Πρωτοβουλία για ένα ενιαίο Αριστερό μέτωπο για ανατροπή του μνημονίου»
Κάτι ελπιδοφόρο φαίνεται να δημιουργηται απο την πρωτοβουλία πανεπιστημιακών, ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης κλπ που παρουσιάστηκε προχθές στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Θα δείξει….
Το κείμενο και οι πρώτες υπογραφές των συμμετεχόντων στην πρωτοβουλία.
-Οχι στο όνομα των αγώνων μας
ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΑΓΏΝΩΝ ΜΑΣ! -ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ!
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΘΩΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Η 5η Μαϊου θα μείνει στην ιστορία, αφ’ ενός ως η μέρα μιας απ’ τις μεγαλύτερες και πιο οργισμένες απεργιακές διαδηλώσεις της Μεταπολίτευσης, και, αφ’ετέρου, ως η μέρα που ο εμπρησμός μιας τράπεζας κόστισε τη ζωή τριών αθώων ανθρώπων.
Βρεθήκαμε στη διαδήλωση της 5ης Μαϊου και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να φύγει το ΔΝΤ και να αποσυρθούν τα αντικοινωνικά μέτρα της κυβέρνσης. Όμως δεν έχουμε και δεν θέλουμε να έχουμε καμία απολύτως σχέση με τους αυτουργούς αυτής της δολοφονικής ενέργειας. Και για όσους έχουν στοιχειώδεις γνώσεις, ούτε αυτοί θέλουν να έχουν σχέση με το μαζικό και οργανωμένο κίνημα, το οποίο πολλές φορές έχει πέσει θύμα της φυσικής βίας και εξουσιομανίας τους.
Όχι στο όνομά μας!
Γνωρίζουμε καλά ότι η κυβέρνηση, οι υποστηρικτές της (από τα ΜΜΕ ως την ακροδεξιά), καθώς και ανερχόμενοι επιχειρηματίες-Σωτήρες, όπως ο ιδιοκτήτης της τράπεζας, σκέφτονται πιο ψυχρά από εμάς: αυτό αποδεικνύουν οι δηλώσεις τους, με τις οποίες προσπάθησαν να ενοχοποιήσουν τους 250.000 διαδηλωτές ως περίπου συναυτουργούς.
Γνωρίζουμε ότι η διεύθυνση της τράπεζας φέρει ευθύνες για το θάνατο των τριών εργαζομένων, τόσο γιατί τους υποχρέωσε να δουλεύουν την ημέρα της απεργίας, όσο και γιατί δεν φρόντισε, όπως καταγγέλλουν συνάδελφοί τους, για τα στοιχειώδη μέτρα πυρασφάλειας.
Γνωρίζουμε ότι η δολοφονική ενέργεια που κόστισε τη ζωή τριών ανθρώπων, θα χρησιμοποιηθεί για να νομιμοποιηθούν μέσα στην κοινωνία τα πιο αντικοινωνικά μέτρα που λήφθηκαν ποτέ από ελληνική κυβέρνηση μετά το 1974.
Τίποτα, όμως, απ’όλα τα παραπάνω δεν αρκεί για να μετριάσει τη θλίψη μας για την απώλεια και την οργή μας για τη δολοφονική ενέργεια εναντίον των τριών εργαζόμενων. Δεν μπορεί να υπάρξει μια καλύτερη κοινωνία, ούτε με τυφλές εγκληματικές ενέργειες, ούτε αν αυτοί που αγωνίζονται δεν έχουν χώρο και χρόνο να πενθούν στο όνομα του αγώνα.
Την Τρίτη 11 Μαϊου, στις 7μμ, ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα των πρωτοβάθμιων σωμματείων. Συγκεντρωνόμαστε στο σημείο της δολοφονίας για να διαμαρτυρηθούμε για το χαμό των τριών συμπολιτών μας. Ας είμαστε όλες και όλοι εκεί μ’ένα κερί, με ένα πλακάτ ή ένα πανώ ή απλώς με τη θλίψη και το θυμό μας. Στη συνέχεια πορευόμαστε προς την Βουλή. Ο αγώνας συνεχίζεται!
Πρωτοβουλία bloggers «Όχι στο όνομα των αγώνων μας – Όχι στο όνομά μας»
σαράντα μήλα Κόκκινα 